Het leven van jops jacobs is zo verbonden
met de natuur, dat dit natuurgevoel het enige
uitgangspunt van haar werk is. Zij verwerkt bloem en
vooral blad door middel van de vernis-mou etstechniek
tot een nieuw leven in frisse tinten. Het is alsof haar
bladvormen herrijzen uit een verborgen en verdroogd
herbarium, waarin de afgedrukte bladeren door vorm en
tekst een esthetische eenheid vormen.
Hier werkt zij aan de haar grootste ets,
de Victoria cruziana.